پنل‌های نمایشگر LCD یا Liquid Crystal Display پنل‌های نمایشگر تخت و باریکی هستند که جایگزین مانیتورهای CRT قدیمی شدند که کیفیت تصویر بالاتر و پشتیبانی از رزولوشن‌های بیشتر را به ما می‌دهند. در این مطلب با این که مانیتور LCD چیست به طور کامل آشنا می‌شویم.
به طورت کلی LCD به نوعی مانیتور گفته می‌شود که از فناوری LCD در نمایشگرهای باریک و تخت مانند لپتاپ‌ها، ماشین‌حساب‌ها، دوربین‌های دیجیتال و… مورد استفاده قرار می‌گیرند گفته می‌شود.
مانیتور LCD چگونه کار می کند؟
همانطور که از نام LCD یا Liquid Crystal Display می‌توان برداشت کرد، در نمایشگرهای LCD از کریستال مایع برای خاموش و روشن کردن پیکسل‌های مانیتور به رنگ‌های متفاوت استفاده می‌شود. کریستال مایع در واقع مانند ترکیبی از مایع و جامد است که با اعمال جریان الکتریکی می‌توان وضعیت آن‌ها را برای نمایش رنگ مورد نظر تغییر داد.
این کریستال‌های مایع شبیه به پرده پنجره عمل می‌کنند. زمانی که پرده باز است، نور به صورت کامل عبور می‌کند، در نمایشگرهای LCD این کریستال‌های مایع با قرار گرفتن در موقعیت‌های خاصلی باعث می‌شوند تا از عبور نور با رنگ خاصی جلوگیری شود.
پنل مانیتور LCD از خود نوری ندارد، در یک مانیتور LCD در جلوی نمایشگر پنل LCD واقع شده‌است که این کریستال‌ها با رنگ‌های قرمز، سبز و آبی (RGB) اجازه می‌دهند تا مقدار مشخصی از هر رنگ نور از آن‌ها عبور کند تا در نهایت رنگ مورد نظر ما از ترکیب این 3 رنگ ایجاد شود.
بیشتر بخوانید: تفاوت مانیتور گیمینگ و عادی چیست
این بدین معناست که تصویری که شما در واقع در یک مانیتور LCD می‌بینید، چیدمانی از نورهای فیلتر شده است که مقدار مشخصی از این 3 رنگ از این پنل اجازه عبور داشته‌اند.
و این یعنی منبع نور مانیتور LCD در واقع پنل LCD آن نیست. در حقیقت نور مانیتور LCD، نور یک پنل LED سفید رنگ است که با عبور از پنل LCD و فیلتر رنگی شدن باعث ایجاد تصویر می‌شود.
بیشتر بخوانید: انواع پنل LCD در مانیتورها
تفاوت LCD و LED چیست؟
تفاوت فناوری LCD و LED در نحوه ایجاد تصویر و نور است. در نمایشگرهای LCD ما یک پنل LED به عنوان بکلایت داریم که نور سفید را ایجاد می‌کند و این نور توسط پنل LCD فیلتر شده تا تصویر ما ایجاد شود؛ اما در پنل‌های LED تصویر ما توسط LED های کوچک به رنگ‌های قرمز، آبی و سبز و روشن شدن آن‌ها با روشنایی مناسب برای ایجاد هر رنگ در هر پیکسل ایجاد می‌شود.
البته در مانیتورهای LCD قدیمی به جای LED از لامپ‌های فلورسنت کاتدی (CCFL) به عنوان نور بکلایت استفاده می‌شد، اما پنل‌های LED با توجه به روشنایی بیشتر، ضخامت کمتر، بازدهی بیشتر و مصرف انرژی کمتر و یکدستی بیشتر نور سفید رنگ آن‌ها جایگزین این لامپ‌ها شدند.
به همین دلیل است که پنل‌های LED بسیار بهتر می‌توانند رنگ‌های تیره و رنگ سیاه را نمایش دهند، چرا که در یک مانیتور LCD رنگ سیاه با فیلتر شدن تمام نور انجام می‌شود، اما اگر در یک محیط تاریک به رنگ سیاه نمایش داده شده توسط یک مانیتور LCD دقت کنید، در واقع رنگ خاکستری می‌بینید.
اما در یک مانیتور یا نمایشگر LED برای نمایش رنگ سیاه، پیکسل‌های مربوطه به طور کامل خاموش می‌شوند و قیمتی از مانیتور خاموش می‌شود، اما این کار در مانیتورهای LCD امکان پذیر نیست.
با این وجود اکثر مانیتورها LCD هستند و فناوری LED بیشتر در تلویزیون‌ها، نمایشگرهای تلفن‌های همراه و موارد مشابه مورد استفاده قرار می‌گیرند.
دلیل آن وجود المان‌های رابط کاربری ثابت در کامپیوترها و مشکل LED Burn-in است.
بیشتر بخوانید: تفاوت تلویزیون و مانیتور
LED Burn-in چیست؟
LED Burn-in به مشکل عدم مصرف و ضعیف شدن یکدست و یکسان پیکسل‌های یک نمایشگر LED گفته می‌شود.
زمانی که تصویر مانیتور LED شما به مدت طولانی یک تصویر ثابت باشد، یا بخشی از تصویر شما در طول مدت طولانی تغییر نکند، پیکسل‌های قسمت‌های روشن آن تصویر ضعیف‌تر می‌شوند و اگر تصویر را تغییر دهید، همچنان سایه آن تصویر را در نمایشگر خود خواهید دید، با این که تصویر به صورت کامل تغییر کرده‌است.
این مشکل مختص نمایشگرهای LED است و به همین دلیل در نمایشگرهایی مانند تلویزیون‌ها استفاده از پنل‌های LED مشکل‌ساز نخواهد شد، چرا که این تصویر به صورت دائم در حال تغییر کامل است؛ اما در مانیتورها که قرار است با کامپیوترها کار کنند، قسمت‌هایی از تصویر شما مانند نوار نرم‌افزارهای پایین صفحه چه در ویندوز و چه در مک تقریبا همیشه ثابت‌اند.
این باعث به وجود آمدن مشکل LED Burn-in و به نوعی سوختن و حک شدن تصویر در پنل مانیتور شما می‌شود. بیشتر بخوانید: استفاده از تلویزیون به جای مانیتور
